آسانسور

وسیله ای که جهت حمل و نقل افراد و یا کالا، به صورت عمودی در یک ساختمان حرکت می کند را آسانسور می گویند.

آسانسور دستگاهی است برای جا به جایی اشخاص یا کالا، بین طبقات ساختمان که در طبقات مشخص شده عمل می نماید. دارای یک کابین است که ساختار، ابعاد و تجهیزات آن به اشخاص به سهولت اجازه استفاده می دهد و میان ریل های نصب شده با حداکثر انحراف 15 درجه حرکت می کند.

آسانسور وسیله نقلیه عمومی دائمی است که بین ترازهای از قبل تعریف شده حرکت می کند. آسانسور تنها وسیله رفت و آمد ترافیکی است که مورد استفاده تمامی گروه های سنی قرار می گیرد و عمومی ترین وسیله جابجایی عمودی در جهان است.

آسانسور وسیله نقلیه ای است که کنترل آن به سیستم سپرده شده و فرمان دادن به آن در اختیار مسافر است، اما ایستادن آن در محل مقرر توسط سیستم کنترل می شود.

آسانسور در محیطی نصب می شود که از سه قسمت تشکیل شده است:

 موتورخانه: برای نصب موتور، تابلو کنترل آسانسور و تابلو برق

چاه آسانسور: برای نصب درب ها، ریل ها و همچنین محلی برای حرکت کابین و وزنه

چاهک: در پایین ترین قسمت چاه آسانسور، برای نصب ضربه گیرها و بافرها

موتور گیربکس به عنوان قلب آسانسور و تابلو کنترل به عنوان مغز آسانسور عمل می نماید.

آسانسورها را می توان از نظر کاربری به چند گروه تقسیم نمود که عبارت است از:

1. آسانسورهای مسافری
2. آسانسورهای باربر
3. آسانسورهای ترکیبی باربر و مسافربر
4. آسانسورهای بیماربر( برانکاربر)
5. آسانسورهای ماشین بر
6. آسانسورهای غذابر
7. آسانسورهای نامه بر

از نظر نیروی حرکتی به مدل های زیر دسته بندی می شود:

1. کابلی، کششی و یا سیم بکسلی
2. هیدرولیک
3. مغناطیسی و یا چرخ دنده ای

که با توجه به نیاز ساختمان و مجتمع از آن استفاده می گردد.